+374 93 331-663
Խտրականության չենթարկվելու իրավունքը կարևոր նշանակություն ունի աշխարհի բոլոր շրջաններում փոքրամասնություններին պատկանող անձանց իրավունքների պաշտպանության համար:
Փոքրամասնությունները իրենց ամենօրյա կյանքում ամենուրեք ենթարկվում են ուղղակի և անուղղակի խտրականություն և դե յուրե և դե ֆակտո խտրականություն: Միջազգային իրավունքը արգելում է ինչպես ուղղակի, այնպես էլ անուղղակի խտրականությունը:
Անուղղակի խտրականությունը խտրականության ավելի նուրբ ձև է, ուստի ավելի դժվար է հայտնաբերել և կանխել: Դա տեղի է ունենում այն ժամանակ, երբ որոշակի պրակտիկա, որոշակի կանոն կամ պահանջ, պաշտոնական հիմունքներով, չեզոք է, բայց միևնույն ժամանակ դրանք ազդում են առավելապես հատուկ խմբերի վրա, քանի դեռ նման գործելակերպը, կանոնը կամ պահանջը անհրաժեշտ և տեղին չէ հատուկ օրինական նպատակին հասնելու համար: Կենտրոնանալով այս կամ այն միջոցի անհավասար հետևանքների վրա, անձի համար կարող է ավելի մեծ հնարավորություն ստեղծվել ավելի լավ ճանաչելու խտրականության և անհավասարության հիմնարար պատճառները:
Ըստ էության, մարդու իրավունքների միջազգային օրենսդրության մեջ կան դրույթներ, որոնք պահանջում են հատուկ միջոցներ ձեռնարկվել որոշակի անձանց կամ խմբերի շահերից ելնելով՝ խտրականությունը վերացնելու և լիարժեք հավասարության հասնելու համար, ոչ միայն օրենքում, այլև գործնականում: Սա նախատեսված է մի շարք իրավական փաստաթղթերում: «Ռասայական խտրականության բոլոր ձևերի վերացման մասին» միջազգային կոնվենցիայի դրույթներով սահմանվում է, որ պետք է հնարավորություններ ստեղծվեն ռասայական կամ էթնիկ խմբերի կամ պաշտպանության կարիք ունեցող անհատների պատշաճ առաջընթացն ապահովելու համար, որպեսզի վերջիններս ունենան մարդու իրավունքներն իրացնելու և դրանց օգտագործման հավասար պայմաններ։
