+374 93 331-663
Շրջանակային կոնվենցիայի 10-րդ հոդվածի համաձայն՝ Կողմերը պարտավորվում են ճանաչել, որ ազգային փոքրամասնության պատկանող յուրաքանչյուր անձ անձնական կյանքում և հասարակական վայրերում իր փոքրամասնության լեզվից բանավոր և գրավոր անարգել օգտվելու իրավունք ունի:
Փոքրամասնությունների լեզվի օգտագործումը հիմնական միջոցներից մեկն է, որով մարդիկ կարող են ամրապնդել և պահպանել իրենց ինքնությունը: Այն նաև թույլ է տալիս նրանց օգտվել իրենց արտահայտման ազատությունից: Հրապարակայնորեն նշանակում է, օրինակ, հասարակական վայրում, դրսում կամ ուրիշների ներկայությամբ:
Հոդվածի 2-րդ մասի համաձայն՝ ավանդապես կամ զգալի քանակությամբ ազգային փոքրամասնությունների պատկանող անձանցով բնակեցված վայրերում, եթե այդ անձինք խնդրել են, և այնտեղ, որտեղ այդպիսի խնդրանքը համապատասխանում է իրական կարիքներին, Կողմերը, որքանով հնարավոր է, պետք է ձգտեն ապահովել այնպիսի պայմաններ, որոնք հնարավորություն կտան այդ անձանց և վարչական իշխանությունների միջև հարաբերություններում օգտագործել փոքրամասնության լեզուն:
Այս դրույթը չի տարածվում ազգային փոքրամասնություններին պատկանող անձանց և պետական մարմինների բոլոր հարաբերությունների վրա: Սա վերաբերում է միայն վարչական մարմիններին: Այնուամենայնիվ, վերջինս պետք է լայնորեն մեկնաբանվի, ներառյալ, օրինակ, օմբուդսմենը: Ընդունելով ազգային փոքրամասնություններին պատկանող անձանց և վարչական մարմինների փոխհարաբերություններում փոքրամասնությունների լեզուների օգտագործման հետ կապված հնարավոր ֆինանսական, վարչական և տեխնիկական դժվարությունները ՝ այս դրույթը ձևակերպվել է շատ ճկուն ՝ պետություններին թողնելով լայն հայեցողություն այդ իրավունքի իրականացման հարցում:
3-րդ մասի համաձայն՝ Կողմերը պարտավորվում են երաշխավորել ազգային փոքրամասնության պատկանող յուրաքանչյուր անձի իրավունքը` ամենասեղմ ժամկետներում իրեն հասկանալի լեզվով տեղեկություն ստանալ իր ձերբակալության պատճառների, իր դեմ հարուցված մեղադրանքների բնույթի և պատճառների մասին, ինչպես նաև իր պաշտպանությունը իրականացնել այդ լեզվով` դրա համար անհրաժեշտության դեպքում ստանալով թարգմանչի անվճար ծառայություն:
