Նշանավոր եզդի բանաստեղծ Ֆերիկե Ուսըվի տուն-թանգարանը գտնվում է Արագածոտնի մարզի Սիփան գյուղում: Այն միակ եզդիական թանգարանն է Հայաստանում։
Նշանավոր եզդի բանաստեղծ Ֆերիկե Ուսըվը ծնվել է 1934թ․ նոյեմբերի 2-ին Հայաստանի Արագածոտնի մարզի Փամփ (հիմա՝ Սիփան) գյուղում։ Նրա նախնիները Հայաստան են եկել Կարսի Յամանչիար գյուղից։
Ֆերիկի մանկությունը անցնում է հայրենի գյուղում։ 1951թ․ ավարտում է գյուղի յոթամյա դպրոցը։ 1951թ․ Ֆերիկը տեղափոխվում է Երևան և ընդունվում է մանկավարժական դպրոց։ Ավարտելուց հետո անմիջապես նույն տարում՝ 1955-ին ընդունվում է Խաչատուր Աբովյանի անվան մանկավարժական համալսարան՝ բանասիրության ֆակուլտետ։
Ստեղծագործել սկսել է դեռևս պատանեկության տարիներից։ 1955թ․ երբ նորից սկսեց լույս տեսնել «Ռյա Թազա» թերթը, Ֆերիկի ստեղծագործությունները սկսում են տեղ գտնել այնտեղ։ Մինչև համալսարանի ավարտելը 22 բանաստեղծություն և հոդվածներ են հրապարակվում։ Նրա «Ես և ժողովուրդը» բանաստեղծությունը թարգմանվում է ռուսերեն և հրապարակվում է «Ժողովուրդների բարեկամություն» ամսագրում, նրա գրվածքները սկսում են տարածվել Հանրային Ռադիոյի Կուրմանջի բաժնի հաղորդումներով։
1960թ․ Ֆերիկե Ուսըվը ավարտելով ուսումը համալսարնում, ստանձնում Ռադիո Երևանի կուրմանջի բաժնի գրականաության բաժնի ղեկավարումը։ Տևական ժամանակ Ֆերիկը արդյունավետ գործունեությու ծավալեց Ռադիոյում։ 1961-ին լույս է տեսնում նրա առաջին գիրքը՝ «Աղբյուր», որը շատ է սիրվում ընթերցողների շրջանում ու լայն արձագանք գտնում։ 1967թ․ լույս են տեսնում նրա հերթական բանաստեղծությունների ժողովածուները՝ «Ալագյազի ծաղիկը» և «Լիրիկա» խորագրերով։
1968թ․ աշնանը Ֆերիկը վերադարձավ հայրենի գյուղ և սկսեց զբաղվել մանկավարժությամբ։ 1977-ին լույս է տեսնում նրա «Նարե» գիրքը։
Թեև կապ Երևանի հետ մշտապես կար, բայց բանաստեղծը իր կյանքի մնացած տարիները գլխավորապես ապրեց ծննդավայրում և շարունակեց ստեղծագործել։
Ֆերիկե Ուսըվը մահացավ 1997թ․ սեպտեմբերի 3-ին։ Աճյունը ամփոփված է հայրենի գյուղի եզդիական գերեզմանատանը։
2011թ․ ՀՀ կառավարության որոշմամբ Սիփան գյուղի դպրոցը վերանվանվեց Ֆերիկե Ուսըվի անվամբ։ Այժմ գյուղում գործում է նաև բանաստեղծի տուն-թանգարանը, որտեղ էլ գտնվում է նրա գրական ժառանգության զգալի մասը։