+374 93 331-663
Հայերի համար Հասմիկ, եզդիների համար Դիլբար, եզդիական կամավորական ջոկատի համար՝ գեներալ ջան։ Դիլբարը թերևս միակ ազգությամբ եզդի կինն է, ով մեկնել է առաջնագիծ։ 44-օրյա պատերազմի սկսվելուն պես՝ կամավոր զինվորագրվելով որպես բուժքույր, մեկնում է առաջնագիծ` անկախ իրենից դառնալով Քյարամ Սլոյանի անվան եզդիական ջոկատի տղաների և՛ վիրակապողը, և՛ քույրը, և՛ մայրը։
Հանում է խնամքով պահված պատերազմի հիշողությունները՝ դեղերով լցված ուսապարկը, որ իրեն հասավ արնաշաղախ, զինվորական համազգեստը, Արիության մեդալը, արցունքը խեղդում կոկորդում՝ «սրանք հեչ, տղերքը ողջ լինեին»։
Դիլբարը մինչև հիմա չի կարողանում կտրվել պատերազմի հիշողություններից, այսօր էլ գնում է Գորիսի դիրքեր տղերքին տեսակցության, այցելում զոհված և վիրավորված զինվորների ընտանիքներին, սփյուռքի եզդիների աջակցությամբ և նրանց անունից օգնում պատերազմի մասնակիցների ընտանիքներին։
